“Ik probeer het absurde ideaalbeeld te doorbreken”
Terry Groenen, 25 jaar en oprichtster van Inbetween Models, deed in 2017 mee aan het RTL-programma Curvy Supermodel. Ze eindigde bij de laatste 20, maar vloog er al snel uit; ze was met haar maatje 38 niet ‘curvy genoeg’. Ze wilde al jaren graag modellenwerk doen, maar haar heupen waren daarvoor 10 centimeter te breed. Ze zocht een podium en dacht dat bij Curvy Supermodel gevonden te hebben. Maar helaas. Te dik voor ‘normaal’ modellenwerk en te dun voor ‘curvy’ modellenwerk. Zo ontstond het idee voor haar eigen modellenbureau: ‘Inbetween Models’. Vorig jaar deed ze mee aan de Miss Nederland verkiezing, die ze niet won, maar wat haar weer zelfvertrouwen heeft gegeven en heeft laten zien dat niet iedere Miss Nederland maatje 34 hoeft te hebben. Terry vertelt in dit interview over haar leven en de zoektocht naar haar droom, waarin ze eerst zichzelf verloor en uiteindelijk besloot voor zichzelf te kiezen en andere meiden – die niet voldoen aan het ideaalbeeld van de modellenwereld – een podium te geven.
Terry zelf had als klein meisje al de droom om model te worden. “Ik kreeg vaak te horen hoe fotogeniek ik was. En werd op mijn zestiende opgemerkt door een fotograaf. Ik was al verliefd op de camera na de eerste shoot, dus startte ik met het opbouwen van een portfolio. Daarna begon het inschrijven bij de modellenbureaus, maar ik werd overal afgewezen. Ik begreep er niks van. Uiteindelijk werd het me duidelijk. Het lag aan mijn maten. Ik had maat 36/38 en mijn heupmaat was 100 centimeter. Dat is 10 centimeter te veel voor modellenwerk. Toch wilde ik mijn droom achterna en dus zat er maar een ding op: afvallen.” Terry ging ervoor. Ze viel af, deed hiervoor de gekste dingen, maar werd er niet gelukkig van. “Ik was mezelf niet meer. Ik heb van alles geprobeerd: weinig eten, niet eten, pillen… Als ik met vrienden naar een terrasje ging, dan nam ik thee, terwijl zij gezellig een wijntje namen. Het koekje bij de thee ‘durfde’ ik niet eens op te eten. En als we met vrienden naar een eettentje gingen om kapsalon te halen, dan nam ik een bakje met komkommer mee. Op een gegeven moment besefte ik: dit is niet goed. Ik deed in die tijd een dansopleiding, dus ik verbrandde veel. En ik viel wel af, maar mijn gezicht werd te smal en mijn heupen bleven te breed. En die heupen, dat zijn nu eenmaal botten, dat wordt niet minder. Dat ben ik. Toen kwam het besef: waarom ben ‘ik’ niet goed genoeg?”
“Ik had maat 36/38 en mijn heupmaat was 100 centimeter. Dat is 10 centimeter te veel voor modellenwerk. Toch wilde ik mijn droom achterna en dus zat er maar een ding op: afvallen.”
Van afvallen naar aankomen
Toen kwam er in 2017 een kans voorbij die ze niet kon laten schieten. “Ik zag een oproep voor het tv-programma Curvy Supermodel. Dat was op mijn lijf geschreven, dacht ik. ‘Curvy betekent rond’ en als ik geen ‘normaal’ modellenwerk kon doen, dan was dit mijn kans. Ik besloot er werk van te maken. Tijdens de audities, zag ik wel dat ik de dunste was. En mijn omgeving had ook twijfels. Maar toch wilde ik ervoor gaan. Ik zat bij de laatste 20 van de 4000 aanmeldingen, dus daar was ik dolgelukkig mee. Ik dacht eindelijk mijn podium gevonden te hebben.” Dat liep helaas toch anders. “Tijdens het programma werd al wel duidelijk dat men mij ‘te dun’ vond. Er werd zelfs gevraagd om aan te komen, zodat ik meer kans zou hebben. Dat ging me te ver. Jarenlang moest ik afvallen om erbij te horen en nu moest ik aankomen om erbij te horen. Ik viel af in de eerste uitzending en ging daarna in therapie. Ik zag het allemaal niet meer zitten en werd depressief. Het was mijn droom om model te worden, maar paste nergens tussen. Te dun voor het een en te dik voor het ander. Maar dit is wie ik ben. Ik besloot er iets mee te doen. Want ik was vast niet de enige? Op Instagram startte ik een soort offensief met #inbetweens en dat deze groep genegeerd wordt in de modellenwereld. Dat liep redelijk. Ik kreeg veel reacties van meiden die hetzelfde meemaakte. Dus maakte ik een Facebookgroep aan om een podium te creëren voor ‘inbetweens’. Zelf was ik op dat moment al op het van: Dit ben ik, take it or leave it.”
Wat is perfect?
De Facebookgroep bleek een succes. “Mijn community werd steeds groter en toen kwam ik op het idee om meiden echt een podium te geven: een modellenbureau voor inbetweens. Hoe mooi is het als ik met mijn modellenbureau kan laten zien hoe mooi meiden kunnen zijn terwijl ze niet voldoen aan de absurde eisen van de modellenindustrie?” Bij Inbetween Models vind je modellen met maat 36 tot en met 40. Op de cover van onze vorige editie staat bijvoorbeeld Romy, een van de modellen. Romy heeft maat 38/40 en als je kijkt naar wat er anders is aan modellen bij andere bureaus, dan valt vooral op dat Romy heupen en borsten heeft. En laten we eerlijk zijn: dat is toch heel normaal? Ze is niet dik, heeft een perfect figuur. Wat overigens niet wil zeggen dat de modellen van de andere modellenbureaus niet normaal zijn. “Als je als model de juiste bouw hebt en gewoon gezond kan leven en eten terwijl je die bouw behoudt, dan is er natuurlijk niks mis mee. Maar ik heb anders gezien en zelf meegemaakt. Dat is niet gezond. En daar wordt niemand gelukkig van. Dat moet je als jonge meid niet willen. Je bent mooi zoals je bent. En laten we eerlijk zijn, er zijn ook mannen en vrouwen die juist een paar maatjes meer heel mooi vinden. Een ideaalbeeld is voor iedereen anders. Het is zelfs overal ter wereld anders. En wat is perfect? Niemand is perfect. En ook dat is voor iedereen anders, want wat voor de een perfect is, is voor ander weer anders.” Voor de start van Inbetween Models werd een castingdag gehouden. Maar laten we eerlijk zijn, niet iedereen komt hiervoor in aanmerking. Komt dan toch het ideaalbeeld om de hoek kijken? “Niet iedereen is geschikt voor de camera of voor modellenwerk”, zegt Terry. “En het is dan niet dat we kijken naar een ideaalbeeld. Maar of iemand met de camera kan werken. Of iemand iets unieks heeft. Iemand kan heel mooi zijn, maar dat kan op foto’s heel anders uitpakken. Het is wel een job. Je bent er goed in of niet. Er komen bij ons ook meiden die uiteindelijk echt te dun of te dik zijn voor ons bureau. Ik richt me op een specifieke doelgroep: de inbetweens. Maar dat wil niet zeggen dat iemand die voor ons bureau ‘te dun’ of ‘te dik’ is, niet mooi genoeg is. Maar daar zijn weer andere bureaus voor.”
“Ik richt me op een specifieke doelgroep: de inbetweens. Maar dat wil niet zeggen dat iemand die voor ons bureau ‘te dun’ of ‘te dik’ is, niet mooi genoeg is.”
Wereld veranderen
Met haar modellenbureau probeert Terry de wereld te laten zien dat mooie meiden geen paspoppen hoeven zijn. “Heel veel meiden van tegenwoordig hebben de Victoria Secret modellen als ideaalbeeld. En dat is ook door de modellen- en modewereld gecreëerd. Ik hoop met Inbetween Models een ander beeld te scheppen. Gelukkig zie je ook steeds meer bedrijven allemaal verschillende soorten mensen gebruiken in hun reclame-uitingen. Maar dat mag wat mij betreft nog veel meer. Nivea heeft het ooit gedaan. En ook Nike. Ik merk wel dat er steeds meer bedrijven zijn die toch anders denken. Niet voor niets hebben wij al mooie opdrachten. Het ideaalbeeld zou moeten zijn dat iedereen mooi is zoals hij of zij is. Maar al die meisjes die zichzelf uithongeren en pillen gebruiken en uiteindelijk depressief worden omdat ze niet voldoen aan het ideaalbeeld dat geschept wordt in bladen en op internet, daar moeten we iets mee. Ik ken meisjes die niet eens meer ongesteld worden en babyvoeding eten. Van dat soort dingen word ik heel erg verdrietig. Aan sommige dingen kun je wat doen, zoals een slechte huid. Hiervoor kun je naar de schoonheidsspecialist. Maar aan je bouw kun je nu eenmaal niets doen. Behalve naar de plastisch chirurg, maar waarom zou je dat doen? Ik kan de wereld niet in mijn eentje veranderen. Maar mijn droom is nu wel om een keer een vet statement te maken in een commercial. Wees gewoon jezelf en gezond.”
Ideaalbeeld
Voor Terry heeft het ideaalbeeld niets te maken met het uiterlijk. “Iedereen heeft iets bijzonders en als je daarbij ook nog veel power in je hebt en bereikt wat je wilt, dan heb je wat mij betreft het ideaalbeeld bereikt. Blij zijn met jezelf en dat uitstralen maakt dat iemand mooi is. Niet die volle lippen of het perfecte figuur of gezicht.” Zelf heeft Terry vorig jaar nog meegedaan met de Miss Nederland verkiezing. “Ik heb vijf jaar geleden al eens auditie gedaan. Maar toen werd ik afgewezen en moest ik aan mijn maten werken. Zo zie je dat ook daar de tijd is veranderd. Nu werd ik wel geselecteerd. Kleinere meiden, vollere meiden… alles kan nu als Miss Nederland. Het gaat om wie je bent. En natuurlijk wil je er goed uitzien. Mijn huid is flink verbeterd sinds ik naar de schoonheidsspecialist ga. Door de behandelingen ben ik veel zekerder geworden. Maar zelf sta ik niet meer voor de camera. Ik heb een ander doel. Ik wil mensen inspireren en de wereld laten zien dat er niet zoiets bestaat als een ideaalbeeld. En daar wil ik me hard voor maken. Overigens, wist je dat andere mensen jou 20% knapper zien, dan dat je werkelijk bent? We zijn vaak alleen voor onszelf heel erg streng. Ik ben trots als ik mijn meiden aan het werk zie. Ik heb met Inbetween Models een podium gecreëerd voor veel meiden die hun droom nu waar kunnen maken. De modellenwereld is een harde wereld. En ik begeleid iedereen persoonlijk. Maar ze hoeven van mij niet elke dag in de sportschool te zitten. Met je vrienden een keertje naar de Mac Donalds, dat moet zeker kunnen! Als je maar gelukkig bent.”
“Ik wil mensen inspireren en de wereld laten zien dat er niet zoiets bestaat als een ideaalbeeld.
En daar wil ik me hard voor maken.”
Wat vind jij?