Afgelopen weken heb ik de tuin flink onder handen genomen. Vooral het snoeien van de heggen met een zware heggenschaar was wel pittig. ‘sAvonds kon ik wel voelen dat ik spieren heb gebruikt die ik anders nooit voelde. Alleen de spier klachten bleven aanhouden. Even langs de fysiotherapeut, misschien wat oefeningen meekrijgen voor thuis en dan weer door. Dacht ik.
Rustig aan?
Met een dik ingetapete elleboog werd ik naar huis gestuurd met de dringende boodschap dat ik de elleboog zo min mogelijk mag belasten. De pezen zijn overbelast, een tenniselleboog. Mijn eerste gedachte was: ‘Dat kan niet.’
Keuzes maken
Nu is het vakantieperiode en is het iets rustiger in de salon. Dat komt nu wel goed uit. Verder kan ik mijn medewerker meer inzetten als dit noodzakelijk is. Er zijn dus wel mogelijkheden voor het nemen van rust. Thuis heb ik met het gezin afgesproken dat ik niets(!) meer kan doen met mijn linkerarm. Tja, elk nadeel heeft zo zijn voordeel. De huishoudelijke taken worden verdeeld onder mijn man en pubers. Dat wordt leuk.
Karakter
Het is een naar idee als je een stapje terug moet doen. Gun ik mijzelf die rust en voel ik die ruimte? Het zit in mijn karakter om maar door te gaan. Dat heb ik geleerd vanuit mijn opvoeding, niet zeuren, gaat wel weer over, enzovoort.
Ouder en wijzer
Nu ik ouder ben, heb ik geleerd om te luisteren naar de signalen van mijn lijf. Dit gaat niet zonder slag of stoot, maar als je je grenzen op tijd kan aanvoelen is het aan jou de keus of je daar naar gaat luisteren. Ruimte mag je creëren en nemen. Het geeft overzicht en een moment om op te laden. Daar is vakantie in elk geval voor bedoeld.
Ik ga goed voelen wat wel en wat niet kan met mijn arm. Behandelingen geven heeft nu mijn prioriteit. De tuin en het huishouden zien we later wel weer.
Warme groet,
Linda
Wat vind jij?