Het vak schoonheidsverzorging is een vrij beroep. Dat houdt in dat iedereen, dus met én zonder gedegen kennis en afgeronde opleiding, zich een schoonheidsspecialist mag noemen. Zuur voor degenen die wél de nodige diploma’s op zak hebben en voor wie het verzekeren van kwaliteit voor de klant centraal staat. Maar zelfs een wand vol diploma’s zegt helaas niet altijd dat iemand daadwerkelijk vakbekwaam is. In de beautybranche schort het namelijk nogal eens aan kwaliteit bij sommige opleidingen. Onkundig werk leidt tot ‘vervuiling’ van de branche en dat willen we nu juist net voorkomen. Waar moet je als schoonheidsspecialist op letten bij het kiezen van een opleiding? Tekst: Esther Bode-Scholte
Dit is een artikel dat DEZE WEEK verschijnt in vakmagazine De Beauty Professional. Een echte EYEOPENER! We geven dit artikel voor een keer weg. Maar er zullen meer artikelen in dit kader gaan verschijnen. Mis niks meer en neem vandaag nog een abonnement! KLIK HIER: www.beauty-pro.nl/abonneren
Het lijkt allemaal heel logisch om de opleiding en/of specialisaties te volgen bij een erkende opleiding, maar de kwestie ligt iets genuanceerder. Want als het vak een vrij beroep is, wat is dan eigenlijk een ‘erkende opleiding’? Hoe is de examinering van een opleiding geregeld? Wanneer ben je bekwaam als schoonheidsspecialist? En wat gebeurt er als het écht mis gaat, bijvoorbeeld als een klant een claim indient voor onjuist handelen of letselschade? Heeft de schoonheidsspecialist zich hiertegen verzekerd én niet onbelangrijk, op de juiste manier? Verstandig dus voor een beautyprofessional om bij dit soort zaken stil te staan, alvorens te kiezen voor een opleiding. We spreken hierover Patrick Greveling, manager beleidszaken bij ANBOS en Périne Heerooms van Instituut Périne en onder andere bestuurslid van StiBAS (Stichting Brancheassessoren, red.). Ook geeft Hatice Serefli, adviseur ondernemersdesk bij Ocean Groepsverzekeringen, de nodige informatie.
Keuze opleiding
Greveling legt uit wat er in de basis mogelijk is qua opleidingen: ‘Kies je voor een beroep binnen de schoonheidsverzorging dan is het belangrijk om een opleiding te kiezen waarin je de benodigde theoretische kennis en praktijkvaardigheden aanleert. Dit omvat bijvoorbeeld kennis over het menselijk lichaam, zoals anatomie, pathologie en fysiologie. Maar ook praktijkvaardigheden, zoals hoe je behandelingen moet uitvoeren op het gelaat of lichaam. Binnen de schoonheidsverzorging bestaan er twee soorten diploma’s: het mbo‐diploma en het branchediploma. Het uiteindelijke diploma is een belangrijk onderdeel voor je opleidingskeuze. Met een mbo-opleiding loop je stage -de beroepspraktijkvorming- en kun je met het diploma Allround Schoonheidsspecialist, mbo‐4, doorstromen naar het hbo. Met een opleiding voor het branche‐diploma hoef je geen stage te lopen en kun je niet doorstromen naar het hbo. Hiervoor zijn aanvullende modules nodig.’ Op het gebied van specialisaties, bijvoorbeeld het werken met apparatuur, fruitzuren, permanente make-up, specifieke massagevormen enzovoorts, is het aanbod ontzettend groot in beautyland. Daarover zegt Heerooms: ‘Het is absoluut de moeite waard om je goed te verdiepen in de kwaliteit van een opleiding. Aan welke eisen een opleiding minimaal dient te voldoen om gekwalificeerd te zijn, is terug te vinden op de website van ANBOS. Ook voor specialistische opleidingen is het SKIN Register handig. Hierin wordt namelijk het kaf van het koren gescheiden. Er zijn scholen die namelijk suggereren dat ze erkende opleidingen aanbieden. Ze leiden weliswaar op zoals het ministerie van hen verwacht, maar er vindt geen enkele controle hierop plaats. Daarnaast nemen docenten bij veel opleidingsinstituten zelf het examen af. Als je een beetje logisch nadenkt, dan weet je dat op die manier een slager zijn eigen vlees aan het keuren is. Opleiders ontvangen een geldbedrag voor elke geslaagde cursist. Voor het kwaliteitsniveau is het dus belangrijk dat er een onafhankelijke partij bij betrokken is en dat de inhoud van de opleiding voldoet aan het branche kwalificatiedossier. De aangesloten opleidingen bij het Skin Register voldoen hieraan.’
Voorlichting
Op een willekeurig forum op internet over schoonheidsspecialisten blijkt een consument geen idee te hebben waaraan ze kan zien of de betreffende schoonheidsspecialist is aangesloten bij een brancheorganisatie. Slechte zaak. Want hoe kan het dat de consument niet weet waar ze terecht kan voor kwalitatief goede behandelingen? Zeker op specialistisch niveau kan er nogal eens wat mis gaan. Meer duidelijkheid is dus gewenst. Voor de gedreven schoonheidsspecialist die met veel passie en kennis haar of zijn vak uitoefent, maar ook voor de consument die recht heeft op een veilige en goede behandeling. Wat doet brancheorganisatie ANBOS eraan om aan deze wens te voldoen? Greveling vertelt: ‘Op onze website hebben we een voorlichtingsdeel over onderwijs. Hierin geven we voorlichting over de soorten diploma’s en helpen we na te denken over de opleidingskeuze. Hier kun je ook een informatieblad downloaden met verschillen tussen de opleidingen. Vanuit ANBOS geven we -ook aan consumenten- voorlichting over de schoonheidsspecialist. De titel ‘schoonheidsspecialist’ is dus zoals eerder aangegeven, niet beschermd. Iedereen kan zich, ook zonder diploma, schoonheidsspecialist noemen. In onze voorlichting adviseren we consumenten om zich alléén te laten behandelen door een schoonheidsspecialist die daarvoor opgeleid is. Kies de consument voor een schoonheidsspecialist die aangesloten is bij ANBOS, dan weet hij of zij dat er een controle is geweest op het diploma en een onderwijs- of exameninstelling dit heeft uitgereikt. Ook bij het SKIN register wordt deze controle gedaan.’ Greveling vervolgt wat dit precies inhoudt: ‘Uit dat diploma of een bijlage bij dat diploma, moet blijken dat het examen is afgenomen in aanwezigheid van een bevoegde, geregistreerde brancheassessor. Deze brancheassessor moet zijn opgenomen in het register van de Stichting Beheer Assessorenpool Schoonheidsverzorging. Daarnaast moet de onderwijsinstelling geregistreerd zijn in het Centraal Register Examens Beroepsonderwijs (CREBO, red.) – het reguliere onderwijs, of opleiden volgens het branche kwalificatiedossier.’ Desondanks kan het voorkomen dat een leerling toch een opleiding heeft gevolgd waarbij het examen is afgenomen in áfwezigheid van een bevoegde, geregistreerde brancheassessor. Greveling geeft in dat geval aan dat het advies van ANBOS is om contact op te nemen met onafhankelijke exameninstellingen, zoals bijvoorbeeld Exuive, KWC-uv, TCI of Visavi, waarbij ze een theorie- en praktijkexamen kunnen aanvragen.
Handhaven
Het is van een koude kermis thuiskomen als je denkt een gekwalificeerde opleiding gevolgd te hebben en achteraf blijkt dat dit niet zo is. Het blijkt een vrij lastige kwestie om dit probleem aan te pakken. Want: waar te beginnen? ANBOS kan niet fungeren als politieagent. Maar is er dan helemaal geen controle op dit soort praktijken? Greveling legt uit: ‘Er bestaat geen wet- of regelgeving die een opleidingsaanbieder verplicht stelt om een bevoegde geregistreerde brancheassessor te gebruiken bij examinering. Omdat er geen wet- of regelgeving is, kun je ook niet handhaven. ANBOS probeert via voorlichting op de website de student en de exameninstelling te wijzen op bevoegde geregistreerde brancheassessoren.’ Daarnaast zijn er diverse scholen die zich hebben aangesloten bij een ANBOS scholenplatform. Binnen dit platform praten de scholen met ANBOS over de ontwikkelingen in de branche en het onderwijs met als gemeenschappelijk doel: de versterking van het beroepenveld. Heerooms denkt dat hier nog wel wat winst te behalen valt. ‘Ik denk dat ANBOS en het scholenplatform dit deels kunnen tegengaan door zich veel meer te profileren en uit te dragen waarvoor ze staan. Hierbij denk ik aan het geven van lezingen op middelbare scholen en grote campagnes.’ Ze hoopt dat, als er meer beruchtheid wordt gegeven aan dit probleem, de opleiders bij wie het vooral om het geld te doen is, langzaamaan zullen afdruipen. ‘Er zijn opleiders die beweren de richtlijnen van het Beroeps Competentie Profiel te volgen. Omdat het toetsen hiervan ontbreekt, is het de vraag of leerlingen werkelijk bekwaam zijn en ontstaat er in mijn ogen vervuiling van de branche. De buurvrouw zou bij wijze van spreken een school kunnen starten.’ Ook vindt ze dat een schoonheidsspecialist zelf goed moet blijven nadenken. ‘Waarom is een cursus zo goedkoop? Hoe kan het dat ik de opleiding hier in zes weken kan volgen en bij die andere in een jaar? Alles bij elkaar denk ik dat het lidmaatschap bij ANBOS, maar ook een registratie bij het SKIN Register en een eventuele deelname aan de Beauty Award ervoor zorgt dat we de kwaliteit hoog houden en ons onderscheiden van de rotte appels in de branche. Het is zo zonde als mensen, vanwege negatieve berichtgeving, niet meer naar een schoonheidsspecialist durven te gaan, terwijl er zoveel bekwame schoonheidsspecialisten zijn! Ook leveranciers die bijvoorbeeld cursussen met betrekking tot apparatuur, zoals bijvoorbeeld Microneedling aanbieden, kunnen zich aanmelden voor het SKIN Register, mits de cursus aan de criteria voldoet.’
Verzekeren
Het is dus van belang om op de hoogte te zijn van de opleidingen die geregistreerd zijn. Adviseur Serefli licht het volgende toe: ‘Ocean Groepsverzekeringen heeft nauwe contacten met ANBOS, opleidingsinstituten en de schoonheidsspecialisten, waardoor wij op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen in de schoonheidsbranche. De specialistische behandeling zijn dynamisch. Hiervoor dient de schoonheidsspecialist een aanvullende certificaat behaald te hebben. Vaak bij een door de verzekeraar goedgekeurde opleider. Dit is afhankelijk van de soort behandeling. Het verzekeren van specialistische behandelingen zoals microneedling of plasma is altijd op aanvraag. Wij verzekeren vrijwel alle specialisaties welke een schoonheidsspecialist volgens de wet mag uitvoeren en waar wij als verzekeraar achter staan. Opleiders voor de behandeling zoals Microneedling en Plasma kunnen wij tijdens een telefonisch adviesgesprek bespreken. Naast de opleidingseis hebben wij aanvullende eisen. Zoals het verstrekken van een voor – en nazorginstructie aan de klant. Het certificaat wordt vooraf beoordeeld door de verzekeraar. Wij willen graag alles vooraf goed bespreken en duidelijkheid bieden om zo te voorkomen dat de klant bij een eventuele schade voor verrassingen komt te staan. Wij voeren daarom een telefonisch adviesgesprek met de schoonheidsspecialisten.’ Greveling merkt op de meeste ANBOS-schoonheidsspecialisten een wettelijke aansprakelijkheidsverzekering hebben. ‘Soms bij Ocean, waarbij ze door het ANBOS-lidmaatschap korting krijgen, soms via een andere verzekeraar.’ De ervaring van schoonheidsspecialiste Heerooms is dat ze soms vakgenoten ontmoet die geen idee hadden dat ze niet goed verzekerd waren, omdat achteraf bleek dat de desbetreffende genoten opleiding niet erkend was. ‘Een opleider zegt een school-erkend diploma uit te reiken, maar zo’n begrip is natuurlijk heel rekbaar. Je verzekert jezelf en bent vervolgens in de veronderstelling dat alles goed zit, omdat je netjes elke maand aan de verzekering betaalt. Maar je blijkt helemaal niet bekwaam te zijn op dat vakgebied. Als je een verzekering aangaat, ben je verplicht om de kleine lettertjes te lezen. Daarin kun je terugvinden dat een branche-erkend diploma verplicht is.’ Serefli zegt hierover: ‘Als blijkt dat een schoonheidsspecialiste niet de juiste opleiding of certificaat heeft, dan kan dit gevolgen hebben bij een schade. Schade dient dan wel ontstaan te zijn tijdens het uitvoeren van een behandeling waar de schoonheidsspecialiste niet voor opgeleid is.’ Daarnaast geeft ze aan dat de schoonheidsspecialist zelf verantwoordelijk is voor de manier waarop hij of zij zich verzekert. ‘Er liggen nu bijvoorbeeld weer wat claims op het gebied van laseren. De schoonheidsspecialisten hebben alleen een basisdekking, waarbij een behandeling met een laser niet meeverzekerd is. Daarom is het belangrijk om elk jaar je polis te checken en zelf goed in de gaten te houden of de verzekering die je ooit hebt afgesloten nog steeds voldoet. Bij twijfel raden we altijd aan om contact met ons op te nemen.’ De schoonheidsspecialisten in kwestie moeten zelf opdraaien voor de kosten – en die kunnen hoog oplopen. Dat is natuurlijk iets wat we willen voorkomen. ‘Gelukkig komt dit zelden voor, omdat we vooraf een uitgebreid adviesgesprek voeren met de klant’, zegt Serefli. Jaarlijks je bedrijf onder de loep nemen, lijkt dus ook in dit geval een goede zet. ‘Overigens weet de serieuze groep schoonheidsspecialisten, die vakliteratuur leest, vaak wel waar ze terecht kan. Maar er is een groep die je lastig bereikt’, besluit Serefli.
Voor meer informatie: www.anbos.nl en www.oceangroepsverzekeringen.nl
Wat vind jij?