Oproep om branchegerichte maatregelen!
We moeten als beautybranche onze stem duidelijk nog meer laten horen, want het water staat veel beautyondernemers aan de lippen. Velen van jullie hebben wellicht gisteren het verhaal van Marie-José Schut van MJ Amsterdam gelezen op LinkedIn of facebook. Marie-José is een bekende in de beautybranche, evenals haar instituut MJ Amsterdam. Zij runt een florerend bedrijf, maar zo florerend als het was, is het dat op dit moment natuurlijk niet. Voor wie haar verhaal nog niet heeft gelezen, lees vooral verder! Marie-José wil met haar verhaal niet de aandacht vestigen op zichzelf. Zij wil de aandacht vestigen op de beautybranche. Wij hopen dat meerdere ondernemers hun verhaal willen doen en dat het uiteindelijk wordt opgepakt! Want de beautybranche kan niet heel veel meer hebben als er niet snel iets gebeurt! Onze branche valt niet te scharen onder een winkel of een horeca onderneming. Er is maatwerk nodig!
Marie-José Schut vertelt haar eerlijke verhaal:
Deze 2e lockdown is bijzonder heftig, voor iedereen. Van de Horeca ondernemer, die al bijna een jaar niet meer kan doen met zijn zaak wat hij of zij wil, tot de thuiswerkende ouders die niet meer weten hoe ze werk en privé moeten combineren en beetje bij beetje opbranden. Bijna niemand ontkomt aan deze crisis. Dit was in de eerste lockdown anders. Voor veel mensen was het lastig maar iedereen maakte er, als het maar even kon, het beste van. Voor mij persoonlijk was het enorm zwaar. De zaak waarin ik de afgelopen 15 jaar mijn ziel en zaligheid had gestopt stond op omvallen. Gelukkig waren er veel lieve mensen om mij heen. Van leveranciers tot klanten en vrienden. Iedereen stak mij op zijn of haar manier een hart onder de riem. Mensen kochten vouchers of stuurde mij opbeurende berichten. We kregen steun van de overheid die hielp en toen we de deuren openden stonden de klanten te dringen. Met de hulp van al deze mensen en heel hard werken hebben we het ergste leed kunnen verzachten en waren we weer op de weg terug.
Nu in de tweede ronde valt het me daardoor nog lastiger. Mijn omgeving is nog steeds lief voor me en leeft nog met me mee, maar iedereen is serieus Corona moe en heeft meer dan genoeg aan de eigen beslommeringen. En dat begrijp ik ook. De overheid helpt nog steeds, maar in de huidige vorm is het een druppel op een gloeiende plaat. Het beeld dat wij enorm geholpen worden klopt helaas niet. Bij mij en mijn collega’s in de beautybranche gaat er nog steeds iedere dag veel spaargeld doorheen. Dat is lastig. Iedere branche vestigt de aandacht op zich en hun problemen als gevolg van de huidige crisis, en terecht. De KLM, de reisbranche, de horeca en de eventbranche hebben het waanzinnig zwaar en daar wil ik geen enkele afbreuk aan doen. Dit is ook geen cry-for-help en ik hoef geen medelijden. Ik ben een gezegend mens, ik heb de baan van mijn leven, ik heb een grote groep lieve mensen om mij heen en als ik binnen niet al te lange tijd weer open mag een geweldig bedrijf met veel en leuke klanten. Maar ik wil nu hier, op deze plaats, voor één keer de aandacht vestigen op onze branche.
Om een voorbeeld te geven hoe moeilijk het is, blijf ik zo dicht mogelijk bij mezelf en vertel ik hoe het voor mij is. Ik heb een fantastisch team met mensen die me aan het hart gaan en die ik straks allemaal stuk voor stuk nodig heb om de schade in te halen die ik heb opgelopen zodra we weer open gaan. Alles, maar dan ook echt alles, doe ik eraan om iedereen in dit team binnenboord en gemotiveerd te houden, inclusief de stagiaires. Wat betreft de vaste lasten is het net zo goed een uitdaging. Hiervoor krijg ik geen vergoeding. Gelukkig heeft de particuliere verhuurder waarvan ik 1 pand huur ingezien dat we er samen uit moeten komen en de pijn gedeeld. Een grote maatschappij, waar ik al meer dan 10 jaar 2 panden huur, vind echter dat ik deze last alleen moet dragen. Dat betekent wel dat ik me voor al deze zaken diep in de schulden steek, in de hoop dat ik straks nog één kans krijg mijn zaken nieuw leven in te blazen. Met meer dan 20 medewerkers en 3 panden zijn de verliezen per maand echter nauwelijks te overzien en ik heb nog geen enkele zekerheid over het moment waarop ik weer open mag.
Ik realiseer me echt wel dat onze branche niet de enige is, maar ik wil ook niet dat mensen, omdat we met elkaar gewoon de rit proberen uit te zitten en ons niet zo hard laten horen, denken dat het aan ons voorbij gaat. Wij zitten al voor de tweede keer in deze periode. Wij bieden diensten waar mensen blij van worden, maar waar menselijk contact ook echt een noodzakelijk onderdeel van het product is. Dat kun je, met de meeste creativiteit en ondernemerschap, niet oplossen met een take-away oplossing of een webshop. De verkoop van producten in mijn bedrijf is een service voor onze klanten en niet meer dan dat. En natuurlijk hebben we ook een webshop, maar die vervangt nooit de diensten die we leveren en waar we ons geld mee verdienen. Bovendien zal ik nooit een Bol.com of een Amazon worden en dat wil ik ook helemaal niet. We willen tegelijkertijd maximaal bijdragen aan de oplossing van deze crisis, dus we proberen ook niet onder de radar nog wat geld te verdienen door mensen thuis te bedienen, ondanks dat de vraag en daarmee de verleiding groot is. We houden ons aan de richtlijnen, maar het doet pijn. We willen niets liever dan mensen eerlijke en echte beautybehandelingen geven en ons geweldige team van fantastische medewerkers staat te trappelen om mensen weer deze aandacht te geven. Alsjeblieft sta achter onze branche en weet dat de beautyprofessionals en met ons de kappers het echt heel zwaar hebben. Help ons te zorgen dat we gehoord worden en duim voor ons dat de regels en voorzieningen op onze situatie worden aangepast. Maar bovenal: kom vooral weer zodra we open mogen! Dat vinden wij het allerbelangrijkst!
Wat vind jij?